Indonesia’s poor ไม่มีน้ำมันปรุงอาหาร เมดาน ประเทศอินโดนีเซียในแต่ละวัน Siti Rohani ทอดขนมอินโดนีเซียแบบดั้งเดิมหลายร้อยรายการที่แผงขายริมถนนในเมืองเมดาน สุมาตราเหนือ รวมถึงโดนัทสามชนิด เทมเป้ทอดและเต้าหู้ กล้วยชุบแป้งทอด ปอเปี๊ยะ และพัฟแกง
การทอดทั้งหมดนั้นหมายความว่า Rohani ต้องผ่านน้ำมันปรุงอาหารจำนวนมาก มากถึงห้าลิตร (169 ออนซ์ของเหลว) ต่อวัน ปัญหาเดียวสำหรับ Rohani คือน้ำมันสำหรับทำอาหารนั้นยากขึ้นเรื่อยๆ ท่ามกลางปัญหาการขาดแคลนเรื้อรังทั่วทั้งหมู่เกาะ
หลังจากราคาน้ำมันปาล์มดิบที่พุ่งสูงขึ้นทำให้ราคาน้ำมันสำหรับประกอบอาหารพุ่งขึ้นมากกว่าร้อยละ 50 รัฐบาลอินโดนีเซียในเดือนก.พ. ได้จำกัดราคาน้ำมันหนึ่งลิตรไว้ที่ 14,000 รูปีชาวอินโดนีเซีย (0.93) เพื่อจำกัดปัญหาการขาดแคลน ทางการยังได้เริ่มจำกัดลูกค้าไว้ที่น้ำมัน 2 ลิตร (68 ออนซ์ของเหลว) ต่อการซื้อหนึ่งครั้ง
Indonesia’s poor ขาดแคลนหลังจากราคาน้ำมันปาล์มดิบที่พุ่งสูงขึ้น
พอสมัน ซิบูเอ อาจารย์ด้านเทคโนโลยีอาหารที่มหาวิทยาลัยคาธอลิกซานโต โธมัส ในเมืองเมดาน กล่าวว่า การจำกัดราคาซึ่งได้ถูกยกเลิกไปแล้วก็มีผลข้างเคียงที่ไม่ต้องการอีกเช่นกัน ในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ราคาน้ำมันปาล์มดิบที่ใช้ได้พุ่งขึ้นสูงถึง 40% อันเป็นผลมาจากการบรรจบกันของปัจจัยต่างๆ
รวมถึงการรุกรานยูเครนของรัสเซีย ซึ่งเป็นแหล่งจ่ายน้ำมันดอกทานตะวันส่วนใหญ่ของยุโรป ด้วยอุปทานน้ำมันดอกทานตะวันของยูเครนที่ถูกรบกวนจากความขัดแย้ง ทำให้ความต้องการน้ำมันอื่นๆ เช่น น้ำมันปาล์มเพิ่มสูงขึ้น การระบาดใหญ่ของโควิด-19 ยังส่งผลกระทบต่อการเก็บเกี่ยวในประเทศที่ผลิตน้ำมันปาล์ม
เช่น มาเลเซียที่อยู่ใกล้เคียง เนื่องจากผู้อพยพที่มักทำงานในพื้นที่เพาะปลูกถูกห้ามออกนอกประเทศ อินโดนีเซียเป็นผู้ผลิตและส่งออกน้ำมันปาล์มรายใหญ่ที่สุดของโลก และการผลิตในประเทศมีมากกว่าอุปสงค์ในประเทศอย่างมาก อย่างไรก็ตาม กฎระเบียบของรัฐบาลกำหนดให้การผลิตอยู่ที่บ้านเพียง 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ซึ่งหมายความว่าส่วนที่เหลือสามารถส่งออกต่างประเทศได้
นอกจากนี้ยังมีประเด็นว่าใครเป็นเจ้าของปาล์มน้ำมันของอินโดนีเซียจริงๆ Uli Arta Siagian นักรณรงค์ด้านป่าไม้และสวนของ WALHI องค์กรไม่แสวงหากำไรด้านสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า ปัญหาใหญ่ของน้ำมันปาล์มคือสวนปาล์มน้ำมันส่วนใหญ่ในอินโดนีเซียมีเจ้าของเพียงไม่กี่คน หรืออาจมีมากถึง 20 คน
อินโดนีเซียผลิตน้ำมันปาล์มดิบได้ 44.8 ล้านตันในปี 2563 ตามข้อมูลจากสำนักงานสถิติแห่งชาวอินโดนีเซีย (BPS) ซึ่งผลิตโดยบริษัทเอกชนร้อยละ 60 และเกษตรกรร้อยละ 34 ส่วนที่เหลืออีก 6 เปอร์เซ็นต์ผลิตโดยรัฐวิสาหกิจ ในปีนั้น อินโดนีเซียส่งออกน้ำมันปาล์มมูลค่ากว่า 18 พันล้านดอลลาร์ ตามข้อมูลของ BPS
เรียบเรียงข่าวสารโดย : เซ็กซี่บาคาร่า