ปะการังเกาะ Great Barrier Reef ลดลง การศึกษาการปกคลุมของปะการังในระยะยาวในกลุ่มเกาะของแนวปะการัง Great Barrier Reef พบว่าปะการังแข็งที่มีชีวิตในกลุ่มเกาะริมชายฝั่งลดลงระหว่าง 40 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์จากศูนย์ความเป็นเลิศด้านแนวปะการังของ ARC เพื่อการศึกษาแนวปะการังที่มหาวิทยาลัยเจมส์ คุก (Coral CoE ที่ JCU) กล่าวว่าข้อมูลดังกล่าวน่าตกใจมากจนต้องตรวจสอบและตรวจสอบอีกครั้ง
ผู้เขียนนำ Dr. Daniela Ceccarelli และทีมนักวิจัยได้สำรวจแนวปะการังที่ปกคลุมตามแนวแนวปะการังของกลุ่มปาล์ม แมกเนติก วิตซันเดย์ และเกาะเคปเปล ตามแนวเกรตแบร์ริเออร์รีฟตอนกลางและตอนใต้ และเปรียบเทียบกับบันทึกทางประวัติศาสตร์ “วงจรปกติของการรบกวนและการฟื้นตัวเป็นไปตามธรรมชาติ และ ในอดีต แนวปะการังก็มีศักยภาพในการฟื้นตัวที่ดี” แต่ผลกระทบของมนุษย์กำลังเพิ่มความถี่ของการรบกวน
เช่นการฟอกขาวของปะการังทำให้เหลือเวลาระหว่างเหตุการณ์เพียงเล็กน้อยเพื่อให้สามารถฟื้นตัวได้เต็มที่ นักวิจัยของ JCU ได้ติดตามสภาพและแนวโน้มของแนวปะการังริมชายฝั่งใน Great Barrier Reef Marine Park (GBRMP) นับตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1990 ผู้ร่วมเขียน Dr. David Williamson จาก Coral CoE ที่ JCU กล่าวว่า ผลกระทบของเหตุการณ์ความไม่สงบส่วนบุคคลนั้นไม่ชัดเจน แนวปะการังบางแห่งหลีกเลี่ยงผลกระทบที่เลวร้ายที่สุด แต่ผลกระทบสะสมของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งหลายครั้งทำให้การปกคลุมของปะการังและความหลากหลายลดลง
ปะการังเกาะ Great Barrier Reef ลดลง
ดร. Ceccarelli กล่าวว่าการสำรวจครั้งล่าสุดของพวกเขาระบุปัจจัยหลายประการที่มีอิทธิพลต่อการปกคลุมของปะการังบนแนวปะการังในแต่ละเกาะ แต่ตัวขับเคลื่อนหลักสองตัวที่โดดเด่นอย่างต่อเนื่องสำหรับแนวปะการังทั้งหมด ได้แก่ ความเครียดจากอุณหภูมิจากคลื่นความร้อนในทะเลและการสัมผัสกับคลื่น มีเกณฑ์ความเครียดจากความร้อนที่ชัดเจน ซึ่งปกคลุมปะการังลดลงอย่างต่อเนื่อง เราประหลาดใจที่พบว่าปะการังบนแนวปะการังริมชายฝั่งเหล่านี้
ดูเหมือนจะมีเกณฑ์ความเครียดจากความร้อนต่ำกว่าที่รายงานไว้ก่อนหน้านี้ แม้ว่าปะการังจะลดลงอย่างมาก แต่ผู้เขียนเน้นย้ำว่ายังไม่สายเกินไปที่จะดำเนินการ แนวปะการังบางแห่งยังคงมีชีวิตชีวาและมีประสิทธิภาพยังมีศักยภาพในการฟื้นฟูและปรับตัวของระบบนิเวศ การค้นพบของเราแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของชุดข้อมูลระยะยาวในการช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่สำคัญบนแนวปะการังเหล่านี้ ข้อมูลนี้สามารถทดสอบการดำเนินการของฝ่ายบริหารที่มีจุดมุ่งหมาย
เพื่อรักษาความหลากหลายทางชีวภาพทางธรรมชาติและกระบวนการทางนิเวศน์ หากเราสามารถจัดการกับคุณภาพน้ำในท้องถิ่นและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทั่วโลกได้ เราก็มีความหวัง สิ่งที่เราค้นพบก็คือ แนวปะการังเกรทแบร์ริเออร์รีฟเป็นระบบนิเวศที่ถูกครอบงำโดยมลพิษที่ไหลบ่า ซึ่งทำให้ปะการังไม่สามารถฟื้นตัวจากการถูกรบกวนหลายครั้งได้อย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชายฝั่ง ผลกระทบเหล่านี้มีมากกว่าปัญหาเรื้อรังอื่นๆ
เช่น การตกปลา และทำให้ความเสียหายที่เกิดจากปลาดาวหนามและโรคปะการังรุนแรงขึ้น บางที ในขั้นวิกฤตที่สุด คุณภาพน้ำที่ไม่ดีอาจลดอัตราการฟื้นตัวของปะการังหลังจากการรบกวนได้ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ นี่แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงคุณภาพน้ำจะทำให้อัตราการฟื้นตัวของแนวปะการังเพิ่มขึ้นได้ ทีมงานพบว่าไม่มีการปรับปรุงคุณภาพน้ำในระดับใดที่สามารถรักษาระดับปะการังที่ปกคลุมในปัจจุบันท่ามกลางแนวปะการังชั้นนอกที่สวยงามและมีคุณค่ามากที่สุด
โดย club877